بررسی اثرات قرق بر برخی پارامترهای گیاهی در منطقه حفاظت شده شیراحمد سبزوار

قرق، یکی از راهکارهای موثر در مدیریت منابع طبیعی است که امروزه مورد توجه بسیاری از کارشناسان قرار گرفته است.  این شیوه مدیریتی به‌‌ویژه در مراتعی که از تخریب کمی ‌برخوردار هستند، دارای فواید بسیار زیاد می‌باشد. در قرق، تنوع گونه‌ای و مواد آلی ناشی از تراکم پوشش گیاهی افزایش می‌یابد و رشد گیاهان چند ساله به حد مناسبی از رشد می‌رسند، گیاهان یکساله به بذر می‌نشینند و تاثیر زیادی در زادآوری، حفظ و بقاء مرتع دارند. این مطالعه به‌‌منظور بررسی تأثیر قرق بر روی برخی پارامترهای گیاهی شامل تراکم، ترکیب گیاهی، پوشش تاجی و فرم رویشی در منطقه حفاظت شدة شیر احمد سبزوار انجام شد. به‌‌منظور مقایسه پوشش گیاهی در شرایط قرق و غیر قرق (چرای آزاد)، ناحیه‌ای یکنواخت انتخاب گردید. نمونه‌برداری در قالب طرح کاملا تصادفی با استقرار 50 پلات 2×1مترمربع صورت گرفت. نتایج به‌دست‌‌آمده نشان داد که مقادیر ترکیب، تاج پوشش، تراکم و فرم رویشی گیاهی در منطقه قرق با غیر قرق در سطح 5% تفاوت معنی‌داری دارند. به گونه‌ای که ترکیب گونه‌های گیاهی منطقه قرق را بیشتر گونه‌های نوع کلاس I  و منطقه غیر قرق را گونه‌های کلاس III و مهاجم تشکیل می‌دهند. وضعیت مرتع در داخل منطقه قرق، متوسط و بیرون از آن فقیر بود. همچنین تنوع و غنای گونه‌ای در داخل منطقه قرق نسبت به خارج بیشتر است. بنابراین می‌توان با اجرای برنامه‌ها‌ی مدیریتی سیستم‌های چرایی امکان برگشت گیاهان بومی ‌و خوشخوراک را به منطقه فراهم نمود.